Voor de laatste keer Vazaha

Na een week heel veel reizen, vragen stellen, info krijgen en mensen ontmoeten is het weekend. Ik heb geen wilde plannen, buiten de plaats waar ik inmiddels al weer ruim drie weken zit eens gaan bekijken. Op vrijdag ga ik samen met mijn huisgenote naar de markt om onze inkopen te doen. Zaterdag ga ik lunchen bij een collega en daarna ga ik met zijn vrouw mee naar een zangklasje dat ze begeleidt. Erg leuk, ik moet er alleen even aan wennen dat alles over God gaat. Veel mensen zijn hier gelovig. Vrijwel overal waar ik kom bidden we eerst, voordat we met een meeting, lunch, diner of iets dergelijks beginnen.
Op zondag ga ik een lekkere wandeling maken. Vanaf mijn slaapkamer kan ik een Maria-beeld zien die hoog op een berg staat. Lijkt me een leuke uitdaging! En dat was het ook;) Maar het uitzicht was het zeker waard. Mijn huisgenote was ook mee en we konden heel Fianarantsoa bekijken. Erg mooi. Na dit uitzicht zijn we verder gelopen naar een kathedraal en nog een aantal uitzichtpunten over Fianarantsoa. Een flinke wandeling, omdat het lastige glibberige paadjes waren en veel hoogteverschillen. Echter dit is wel even goed, want verder krijg ik hier weinig beweging, los van de keren dat ik in de auto door elkaar geschud word.
Op de terugweg vinden we een restaurantje waar we een hapje eten en dan lopen we terug. Ik denk dat we zo'n 10 kilometer gelopen hebben en hier zijn we de hele ochtend zoet mee geweest. Tijdens mijn verblijf in Madagascar wordt er regelmatig Vazaha naar me geschreeuwd. Dit betekent buitenlander en het is hier heel normaal om dat tegen iedereen te zeggen die niet uit Madagascar komt.

Maandag begin ik weer met nieuwe energie op kantoor. Lekker om even een paar dagen op kantoor te zijn, in plaats van in de auto te zitten. Ik begin al aardig aan het Mallegassische ritme gewend te raken. Rond 5 uur/ half 6 word ik meestal wakker en tussen 7 en half 8 begin ik op kantoor. Ik loop de eerste dag van de week een dagje mee met het monitoring & evaluatie team. Dit team zorgt er voor dat data verzameld wordt over alle lopende projecten en dat dit geanalyseerd word. Heel veel data entry werkzaamheden dus, waar ik ze een handje mee geholpen heb. Twee weken geleden heb ik ook al data ingevoerd in een ander systeem, dus ik was wel benieuwd wat het verschil was. Het grote verschil is dat de data die ik twee weken geleden ingevoerd heb, data is voor Clovis en de data die ik maandag invoer is voor het management van ADRA. Ik vond dit dubbel en heb met beide partijen gekeken naar eventuele besparingen. Ondanks dat ze het eerst niet helemaal met me eens waren over het dubbele werk, zijn we er uiteindelijk uit gekomen welke elementen dubbel worden gedaan. Ze gaan de komende week een meeting plannen om te kijken hoe ze alles in één document kunnen opnemen en elkaar werk uit handen kunnen nemen. Uiteindelijk zijn ze erg blij met mijn suggestie en zien ze in dat het ze veel tijd gaat schelen.
Dinsdag heb ik een evaluatie met het hoofd van het kantoor in Fianarantsoa. Ik bespreek mijn bevindingen en vertel ze dat we 700,- hebben opgehaald voor de VSL's. Ze vinden het helemaal geweldig en bedanken me uitgebreid. Het geld gaat gebruikt worden om materialen aan te schaffen voor nieuwe dorpen die een Village Savings and Loans associatie gaan opzetten. Leuk om te zien dat het geld zo goed terecht komt, mede dankzij jullie!!
De rest van de week help ik met het opzetten van een plan om banken en microkrediet verleners te contacten. Om de Village Savings and Loans groepen ook op de lange termijn te laten plaatsvinden is het belangrijk dat ze weten dat er banken bestaan en wat zij precies doen. Aangezien in 2019 het project voor ADRA is afgelopen, zou het leuk zijn dat er na die tijd in ieder geval nog mensen door kunnen gaan met hun spaar- en leensysteem.
Ik bezoek ook nog een Fokontany die net is gestart met het project. Ze ontvangen hun derde trainingsdag van de in totaal 6 trainingsdagen. Ik merk dat de mensen het erg lastig vinden om logica in het systeem te vinden. En dat terwijl de groepen die al een aantal maanden bezig zijn allemaal heel gemakkelijk gaat. Wat me daarnaast ook opvalt is de concentratie van de mensen. Kinderen lopen gewoon in en uit, borstvoeding wordt tijdens de training gegeven en ook de mensen zelf lopen continue in en uit. Blijkbaar is dit iets wat in de cultuur hoort, want dit viel me ook al op toen we het congres hadden met ADRA USA. Ik heb een aantal dingen uitgelegd aan de groep over hoe je kunt lenen, hoe het werkt met rente en hoe je het vervolgens terug moet betalen. Daarna hebben ze een eerste lening kunnen aanvragen. Maar liefst 50% van de groep deed dat! Heb ik het zo goed uitgelegd, of zitten ze erg omhoog met geld?;)

Vrijdag heb ik mijn laatste dag op het kantoor in Fianarantsoa. Erg jammer en ik ga de sfeer hier absoluut missen. Aan de andere kant heb ik ook wel zin om weer richting huis te gaan. Ik reis zondag richting de hoofdstad, om daar deze week nog een aantal dagen te werken. Hier zit de projectleider en de manager van Clovis en zij zijn uiteraard erg benieuwd naar mijn bevindingen. Ik zal mijn feedback geven over het project en alles wat ik heb gezien, maar ze willen ook graag weten wat het verschil tussen de VSL groepen en "echte" banken is en of het verstandig is om de VSL aan te passen of juist niet. Verder zal ik vast mijn fotoalbum afronden en nog een aantal administratieve taken doen voor ADRA. Aangezien er niet heel veel spannends meer gaat gebeuren, tenminste dat verwacht ik, zal dit dan ook mijn laatste blog zijn.
Ik hoop dat jullie hebben genoten van mijn avonturen en ervaringen. Ik heb ontzettend veel geleerd over Madagascar, zijn bevolking en cultuur, maar misschien nog wel mee r over mezelf. Wat leven wij in een luxe in Nederland en wat is het allemaal goed geregeld. Dagelijks kunnen beschikken over voedsel, zorg en een dak boven je hoofd met elektriciteit en stromend water is iets wat voor 80% van de bevolking in Madagascar niet vanzelfsprekend is. Het is goed om dat te realiseren en daar af en toe bij stil te staan. Wat hebben wij het toch eigenlijk goed in ons koude kikkerlandje!